27 Μαΐου 2013

Usual Sickness (part: 2)

Τώρα που άνοιξε ο καιρός και ξυπνάω με πολύ καλύτερη διάθεση τα πρωινά, έχω βρει καινούριο τρόπο διασκέδασης, πρωινής διασκέδασης!.. Ανοίγω λοιπόν τις μπαλκονόπορτες και περιμένω.. Περιμένω, όχι το φως του ήλιου η κάποιο (ας πούμε) δροσερό αεράκι, αλλά τις μύγες.. Ναι, περιμένω να μπουν οι μύγες! Όχι, όχι όλες, όχι όποιες να 'ναι.. Περιμένω μία από 'κείνες τις μεγάλες, εκείνες που κάνουν αυτόν τον απαίσιο, ενοχλητικό θόρυβο, σε μια απελπιστική προσπάθεια να μιμηθούν τον ήχο της μέλισσας (θα 'λεγε κανείς) και να στο παίξουν κάποιες..
Θα μου πει κανείς, και πως μπορείς να διασκεδάζεις εσύ με τις χαζόμυγες που εισβάλουν στο σαλόνι σου πρωινιάτικα!? Ε, κοίτα να δεις πως έχει το πράγμα..
Πάνω απ' το γραφειάκι που κάθομαι κατά 80% της διάρκειας που βρίσκομαι σπίτι, υπάρχει ένας μεγάλος καθρέφτης. (δεν τον έβαλα εγώ, υπήρχε από πάντα!) Ε, τον λατρεύουν. Τον λατρεύουν σου λέω, αλήθεια! Με το που μπαίνουν μέσα κάνουν δυο σβούρες στο χώρο, ίσα ίσα να τραβήξουν την προσοχή σου, σαν να σου λένε "κοίτα, κοίτα τι θα κάνω τώρα!" και αμέσως μετά ζγκντουπ!! ...ίσια πάνω στον καθρέφτη.. Και κοπανάνε με δύναμη, όχι αστεία, λες και δε ξέρουν πως πρέπει να προσγειώνεται μια σωστή μύγα!.. Όχι τίποτε, απ' ό,τι φαίνεται ποτέ μία φορά δεν είναι αρκετή για να πάρεις το μάθημά σου.. Και μετά από μερικά δευτερόλεπτα δώσ' του ξανά! Ζγκντουπ!! (αυτά τα 5 σύμφωνα στη σειρά πολύ μ' αρέσουν..) Πιθανολογώ ότι το γλεντάνε απ' το προηγούμενο βράδυ από δω και από 'κει στα μυγόμπαρα της μυγοπλατείας τους μέχρι αργά το πρωί και μετά το παίρνουν σερί και έρχονται και μπαίνουν στα σπίτια (μας) για το πρωινό κουτούλημα μπας και καταφέρουν να ξεμεθήσουν άμεσα και ξεγελάσουν τους γονείς γυρνώντας σπίτι (τους).. Ναι, μάλλον αυτό γίνεται. Πολύ διασκεδάζω πάντως γιατί μπαίνοντας καμία δε μ' απογοητεύει τελικά... Τς, τς, τς, κουτά όντα..